KONIEC CZĘŚCI 1

Aubrey POV

Moje ciało pozostaje w rogu prysznica, ponownie zatykając uszy, nie przez ten złowieszczy śmiech, którego już nie słyszę, lecz przez słowa napisane na drzwiach prysznicowych.

Wciąż krzyczę, słyszę, jak Harry wali w drzwi, próbując namówić mnie, abym je otworzyła.

- Aubrey, otwórz drzwi! - boję się ruszyć, że coś się stanie. Nagle wbiega w drzwi, na co te wyłamują się z zawiasów. Szepcze przekleństwa pod nosem, kiedy pochyla się nad swoją ranną nogą. Słowa rozmywają się na szkle.
- Aubrey? - jego głęboki głos powoduje, że wzdrygam się i chwytam swoją głowę w dłonie, mocniej są ściskając.

Odsuwa drzwi prysznicowe i widzi jak skomlę. Wtedy robi coś, czego się nie spodziewałam. Zdejmuje ubrania, które miał na sobie i delikatnie siada obok mnie. Bierze mnie w swoje ramiona, kiedy płaczę żałośnie.

- Dlaczego krzyczałaś? - podnosi mój podbródek, aby spojrzeć w moje oczy.

Nie mówię ani słowa, wciąż patrzę na drzwi prysznicowe, lecz Harry nie spuszcza ze mnie wzroku. Mogłam zwariować, ale nie widziałam już tych słów. Powoli odwracam się w jego stronę, jest skołowany, a ja wracam myślami do teraźniejszości.

- Chyba tracę zmysły... - mówię, krople wody uderzają o nasze ciała. Dłonią głaszcze mój policzek, jego kciuk śledzi na mojej bladej skórze kość policzkową.
- Myślę, że oboje je tracimy. - uśmiecha się smutno, kiedy przykładam swoją dłoń do jego. Kładzie moją głowę na swoim nagim ramieniu i pozostajemy tak, panuje cisza, słychać tylko bicie naszych serc.

Myślałam kiedyś, że ten chłopak, który teraz mnie obejmuje, nie ma serca, ale myliłam się. Ono było po prostu obłąkane.

- Co teraz zrobimy? - patrzę w górę.
- Myślę, że powinniśmy wyjechać. Tutaj jest za dużo złych wspomnień. - zabiera niesforny kosmyk włosów z mojej twarzy.
- Jak? - pytam. Palcem wskazujący śledzę jego tatuaże.
- Potrzebujemy pieniędzy.
- Jak je zdobędziemy? - uśmiecha się smutno, na to pytanie.
- Będziemy musieli zrobić coś, czego pewnie nie będziesz za bardzo pochwalać. - odsuwam się od niego, kiedy to mówi.
- Co masz na myśli?
- Banki są ich pełne. Jeśli zdobędziemy wystarczającą ilość pieniędzy, będziemy mogli rozpocząć razem nowe życie.
- Harry, jesteś stuknięty. - kręcę głową.
- Dopiero co powiedziałaś, że tracimy zmysły. Dlaczego by nie pójść na całość? Spójrz Aubrey. Jeśli to zrobimy, będziemy mogli pojechać, gdziekolwiek zechcemy, robić, cokolwiek będziemy chcieli. Kiedy nasze rany się zagoją, będziemy mieli okazję, zrobić coś innego w życiu. - gorączka mu spada, mogę stwierdzić to po tym, że nie jest już zielony.
- Harry... Nie sądzę, aby...
- No dalej, kochanie. Uda nam się. - chwyta mnie za podbródek, abym spojrzała mu w oczy.
- Co jeśli nas złapią? - ledwo zauważyłam, że jestem naga, siedząc mu na kolanach, ale ten nie wydaje się być przez to speszony.
- Tak długo, jak ze mną jesteś skarbie, to się nie stanie. - zapewnia mnie.
- Więc jak? Wchodzisz w to? - pytam samą siebie o to w myślach kilka razy. Tracę rozum w tym domu i jestem pewna, że on stracił go już jakiś czas temu.
- Tylko obiecaj mi coś.
- Wszystko, kochanie.
- Zabiję kogo zechcę. - uśmiecha się złośliwie na moją prośbę.

+

Aubrey Evens zwariowała w taki pokręcony sposób, którego nawet sama nie zauważyła. Poczytalność Harry'ego Styles'a powróciła, czego nie potrafił wyjaśnić. Jego plany wciąż wchodzą w grę i chce je dokończyć.

To wszystko zaczęło się od prostego zauroczenia, które zawładnęło jego światem, nazywając je "miłością" i doprowadziło do tego, gdzie jest teraz.

U niej wszystko zaczęło się od tajemniczych listów wysyłanych pod jej adres, aby je czytała.

To doprowadziło ją do niewoli, zamknięta w więzieniu w domu, wykorzystywana psychicznie jak i fizycznie, bransoleta na kostkę, która raziła ją prądem za każdym razem, kiedy próbowała uciec, zakopana żywcem z ciałem swojego martwego chłopaka, ucieczka, patrzenie jak jedyna osoba, którą kochała, została zabita, była zmuszana do bycia w ramionach osoby, której nienawidziła, a skończyło się pragnieniem do zostania w nich na zawsze. To było chore, pokręcone, ale najbardziej ze wszystkiego - szalone.

W taki sposób razem dorastali, jednak jak to się mówi "nic nie trwa wiecznie". Będą sprawdzani na każdy możliwy sposób, aby na końcu jedno z nich zgodziło się współdziałać.


+++


Koniec części 1. 

Część 2 będzie skupiać się na podróży Harry'ego i Aubrey. Z wieloma zwrotami akcji, więc bądźcie na bieżąco!

Odstęp między dodawaniem rozdziałów zależy wyłącznie od stopnia waszego zainteresowania (czyt. ilość komentarzy).